Vandaag, donderdag 5 maart 2015, kregen wij het trieste bericht dat Ton Bolder plotseling is overleden.
Zijn tomeloze inzet voor de gehele Loilse gemeenschap, en voor de verengingen in het bijzonder, zullen velen herkennen. Hij was oprichter en jarenlang voorzitter van de Stichting Kontaktraad Loil. Een voorbeeld voor alle wijk- en dorpsraden, die daarna in de Montferlandse gemeenschap zijn ontstaan. In die rol was hij initiator van vele Loilse projecten, waarvan er velen werden beloond met het predicaat “Kern met pit”. Zo werden bijvoorbeeld in 1985 de Kontaktraadkalender, in 1997 het vernieuwde Schoolplein, in 1999 de rotonde Holthuizerstraat en in 2011 het Openluchtspel bekroond.
Hij was ook hoofdredacteur van de “Kontaktraad”, hét informatieblad van de Loilse verenigingen en de Loilse gemeenschap. Naast nieuws over verenigingen, kerk en school, werden de lezers verhalen en anekdotes uit de oude doos aangeboden, die meer dan eens in prachtige dichtvorm werden beschreven.
Maar zijn belangrijkste doel was de samenwerking tussen de Loilse organisaties en verenigingen en het belang van het dorp Loil. Zo heeft hij zich ingezet voor de viering van 100 jaar Loil, de plaatsing van de AED, de buurtbus in Loil, heeft hij het voortouw genomen bij het tot stand komen van de boeken Loil 2000 en 100 jaar Amicitia, is hij lid geweest van het schoolbestuur, en was bestuurlijk en uitvoerend bij een groot aantal verenigingen betrokken.
Ruim 30 jaar was hij voorzitter van de S.V. Loil. Bij deze vereniging was hij al in meerdere functies actief, zoals bestuurslid, jeugdleider, trainer van het eerste elftal, organisator van sportkampen etc. In 2011 nam Ton afscheid als voorzitter en bestuurslid. Wel bleef Ton als lid van de sponsorcommissie nog steeds actief voor de vereniging.
In zijn functie van regioafgevaardigde was Ton tot zijn overlijden actief voor de K.N.V.B.
Voor zijn werk voor S.V. Loil en de K.N.V.B. werd Ton benoemd tot erevoorzitter van de Loilse vereniging en werd hij Lid van verdienste en ook drager van de zilveren en gouden bondsspeld van de KNVB.
Bij Amicitia speelde Ton jarenlang verdienstelijk klarinet. Tijdens de toneelavonden stond hij niet alleen als acteur op de planken, maar regisseerde hij ook een aantal jaren de toneelgroep. En als voorzitter zette hij zich ook bestuurlijk in voor de muziek- en toneelvereniging. Dit alles was reden om hem te benoemen tot erelid.
In 1966 ging Ton voorop als prins van carnavalsvereniging De Vrolijke Drammers. En van deze vereniging ontving hij in 1996 de onderscheiding Eikenloof van Boschslag voor zijn inzet voor de Loilse gemeenschap.
Voor al zijn verdiensten is Ton benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau en onderscheiden met de Pluim van de gemeente Montferland.
Een groot verlies voor de Loilse gemeenschap, maar zeker voor allen voor wie Ton dierbaar is. Wij wensen hen veel sterkte en steun toe in deze lastige tijd.
Ton bedankt voor alles dat je voor Loil en de Loilenaren hebt betekend. Een vrijwel niet te evenaren voorbeeld voor iedereen. Kenmerkend voor Ton zijn de bijzondere gedichten. Hieronder en nu zeer toepasselijke uit het boek Loil 2000:
Je leeft
Je voelt
Je lacht
Je huilt
Je feest
Je werkt
Je neemt
Je geeft
Pas wanneer
iemand
er niet meer is,
besef je
de betekenis
van het woord
geleefd…